اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
اختلال اضطراب فراگیر یا GAD، نوعی اختلال اضطرابی است که به صورت نگرانی بیش از اندازه و نامعقول در مورد اتفاقات و وقایع معمول زندگی تعریف میشود.
در این اختلال فرد به طور دائم درباره رویداد های آینده نگران است و از آنها میترسد.
علائم اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
- اضطراب و نگرانی شدید مستمر در بیشتر روزها به مدت حداقل ۶ ماه
- بی صبری و بی قراری و احساس دلواپسی
- دشواری در تمرکز کردن
- بروزاشکال در ریتم خواب
- احساس تشویش ناگهانی
- تنش عضلانی
- خستگی زود هنگام
- زودرنجی
- تحریک پذیری زیاد و گوش به زنگی (این افراد عموما منتظر شنیدن خبرهای بد هستند و با کوچکترین محرکی در محیط، جا میخورند)
- نگران شدن از نگرانی ها (فرد از اینکه تا این حد نگران است، نگران میشود)
- عدم تحمل ابهام (اگر نکاتی مبهم و حل نشده باقی بماند فرد را دچار اضطراب زیادی میکند)
- دشواری در کنترل نگرانی ها
- مختل شدن برخی عملکردهای روزمره و احساس پریشانی
- نقص در عملکردهای اجتماعی (برای مثال رها کردن کار یا دانشگاه و… به علت احساس اضطراب شدید)
علاوه بر این علائم، افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر اغلب دارای اختلالات اضطرابی دیگری مانند اختلال هراس (فوبیا)، اختلال وسواس فکری و عملی، افسردگی یا مشکلات دیگری مانند سوء مصرف مواد مخدر یا الکل هستند.
دلایل ایجاد اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
- تجربه فقدان و یا از دست دادن والدین در کودکی
- وقوع حوادث نا خوشایند در کودکی
- عوامل ژنتیکی
- عوامل محیطی
- خلق و خوی مضطرب
- فرزندپروری معکوس (زمانی که والدین، فرزندشان را سنگ صبور خود قرار میدهند)
- سبک فرزندپروری کمال گرایانه و ابراز محبت خیلی کم توسط والدین
- داشتن والدین شدیدا حمایتگر
- هشداردهی افراطی والدین به کودک پیرامون محیط اطراف
- داشتن والدین کنترل گر
تشخیص اختلال اضطراب فراگیر
معمولا اولین قدم برای تشخیص هر بیماری، آزمایش و معاینات پزشکی است. ازجمله آزمایشاتی که ممکن است پزشک برای شما تجویز کند میتوان به آزمایش تیروئید، بیماریهای قلبی، رفلاکس معده و… اشاره کرد. برای تشخیص بیماری اختلال اضطراب فراگیر بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. به این ترتیب از بابت سلامت جسمی خود اطمینان حاصل خواهید کرد، در صورتی که از لحاظ جسمی هیچگونه مشکلی نداشتید بهتر است برای درمان روحی و روانی خود را آماده کنید. بیشتر پزشکان علت اختلال اضطراب فراگیر را علائم روحی و روانی میدانند.
در صورتی که علائم روحی و روانی ناشی از این بیماری بیش از ۶ ماه ماندگار باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. معمولا این بیماری زمانی شدت پیدا میکند که علائم ناشی اط آن به زندگی عادی و روزمره فرد صدمه و آسیب وارد کند. در بیشتر موارد زمانی که این اختلال شدت پیدا کند موجب افت تحصیلی، کاهش بازده در کار و… در فرد میشود.
درمان اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
بهترین درمان برای این بیماران ترکیبی از روان درمانی و دارو درمانی در کنار اقدامات خودحمایتی است.
درمان شناختی رفتاری یا (CBT) برای اختلال اضطراب فراگیر
اکثر افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج می برند اغلب در این نوع درمان شرکت میکنند. درمان شناختی رفتاری، نوعی از انواع رواندرمانی است. و همچنین خط مقدم درمان های روانشناسی برای اختلال اضطراب فراگیر میباشد.
در درمان شناختی و رفتاری یاد میگیرید که الگوهای فکری و رفتاری که باعث بروز احساس اضطراب میشوند را تشخیص داده و آن ها را تغییر دهید. این نوع درمان کمک میکند تا افکار بهم ریخته را به وسیله نگرانی های واقعی محدود کنیم.
در دیدگاه شناختی، تاکید درمانگر بر تغییر تفکر و باورهای غیرمنطقی است.
اختلال اضطراب فراگیر از تحریف های شناختی (ماهیت نامعقول نگرانی ها و افکار منفی غیرمنطقی) ناشی میشود.
این دیدگاه بر این فرض استوار است که بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر نسبت به خطرات درک شده، اشتباها و بدون دقت پاسخ میدهند.
این عدم دقت، از توجه انتخابی به جزئیات منفی در محیط، ایراد در سیستم پردازش اطلاعات و برداشت منفی از توانایی های خود در مقابله با مشکلات، ناشی میشود.
تحقیقات نشان داده است که افراد مضطرب، به ویژه افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، دچار سوگیری در پردازش اطلاعات هستند.
به این معنی که موقعیت های مختلف را بصورت حقیقی و آنچنان که واقعا در جریان هست، تجزیه و تحلیل نمیکنند بلکه بر اساس فیلترهای ذهنی عمدتا منفی و تحریف شده ی خود اطلاعات محیط را پردازش و تفسیر میکنند.
سایر تکنیک های درمانی اختلال اضطراب فراگیر
علاوه برتکنیک های ذکر شده، تعدادی تکنیک های خودحمایتی نیز وجو دارد که خود فرد میتواند جهت کاهش اضطراب، انجام دهد.
به عنوان مثال، تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق و ریلکسیشن و تکنیک های ذهن آگاهی ممکن است به کنترل تنش عضلانی که اغلب به دلیل اختلال اضطراب فراگیر ایجاد میشود کمک کند.
دارو درمانی اختلال اضطراب فراگیر
داروهای متعددی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر وجود دارند که میتوانند برای بهبود زندگی روزمره افراد مبتلا بسیار مفید باشند.
داروهایی که اغلب برای درمان اختلال اضطراب فراگیر در کوتاه مدت استفاده می شوند، دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین ها هستند.
این داروها گاهی اوقات به عنوان آرام بخش، خواب آور یا آرام بخش های جزیی استفاده میشوند.
زیرا آنها میتوانند احساس اضطراب شدید را از بین ببرند. همچنین باید توجه داشت وابستگی به داروهای آرام بخش و خواب آور (بنزودیازپین ها) یک عارضه بالقوه در درمان است که در صورت مصرف مدارم آنها ممکن است به وجود بیاید.
بنابراین توجه داشته باشید داروهای کاهش اضطراب را فقط باید تحت نظر روانپزشک و در صورت وجود تشخیص اختلال اضطراب فراگیر مصرف کنید. از مصرف خودسرانه و یا تغییر دوز داروی تجویزی خودداری نمایید.